Güzellik benim gücümdür (ve biraz da lanetimdir)

Klasik bir masalın olabilecek en hoş ve estetik uyarlamalarından biriyle karşı karşıyayız. Eğer ki kardan beyaz teni, gül kırmızısı dudakları ve geceden siyah saçlarıyla mutlu mutlu gülümseyen saftirik Snow White'ın farklı bir yanıyla tanışmak ilginizi çekiyorsa vizyonda olan 'Snow White and The Huntsman'ı hemen görmelisiniz. Kristen Stewart'ın saç boyası konusunda sinemasever arkadaşım Deniz Tokgöz'le fikir birliğindeydik: Filmin başında kahverengi pırıltılar taşıyan, sonlarına doğru (prensesin içindeki savaşçı ruh kendini gösterdikçe) mavi siyaha dönen saçlar, öyle ya da böyle akmış boya görüntüsünden öteye gidemiyordu. Stewart'ın doğal güzelliğine söyleyecek söz yok, en yakın çekimlerde bile hem doğal hem kusursuz olmakta zorlanmıyor.

'Öyleyse burada neden bir tane bile fotoğrafı yok' dediğinizi duyar gibiyim. Charlize Theron'un olağanüstü kostümler ve harika bir oyunculukla taçlandırdığı şeytan kraliçe Ravenna varken kim bakar Pamuk Prenses'e? Kötülerin meraklı gözlere iyilerden daha güzel görünmesi kuralı, bu masalda da bozulmuyor ve kendimizi Ravenna'nın müthiş saç ve makyaj manzaralarında kaybediyoruz. Makyaj, film ekibindeki en kalabalık grubu oluşturuyor. Yaralar, yaşlılık, kötülüğün getirdiği çirkinleşme filan gibi masalsı dersleri, bizlere birinci sınıf görüntülerle öğretmenin ötesinde, Kraliçe Ravenna'nın moodboard'lara yapıştırılası karelerinden de onlar sorumlu. Theron, Dior'un yüzü olduğu için malzemeler de bu ünlü Fransız etiketini taşıyor olabilir.

'Beauty is my power'ı (güzellik gücümdür), kraliçenin her cümlesinde bir alt metin olarak duyuyoruz film boyunca. Gücünü güzelliğinden alan her kadın gibi o da bu korkunç baskının esiri olmuş vaziyette. Aynasının önünde geçirdiği her saniye (orada fazlasıyla oyalanıyor) bir endişe kaynağı. Ravenna, kalın ve boğuk sesiyle 'mirror, mirror on the wall, who is fairest of them all' (ayna ayna söyle bana, kim en güzel bu dünyada) sorusunu her sorduğunda bu güzelliğin bir bedeli olduğunu/olacağını biz de kestirebiliyoruz.

Süt banyosu efsanesi de masalda kendine son derece estetik bir yer buluyor. Charlize Theron'un tam kıvamında dolgun ve gösterişli, heykelsi silueti, güzel yüzüyle birlikte koyu ve kıvamlı bir süt tabakasının altında kayboluyor. (O sahnede süt banyosuna kendim de girebilmek istedim, ne yalan söyleyeyim... 'Şimdi cildi nasıl nemleniyordur, banyo sonrası nasıl ışıl ışıl parlayacak, acaba bu sütün içine başka neler konabilir' diye düşündüm.) Güzellik konusundaki takıntılarımız, güvensizliklerimiz, çok yukarılara konmuş hedeflerimiz de birer birer dökülüyor omuzlarımıza. Her ne kadar Ravenna'nın baş düşmanı yaşlılık ve zaman olsa da, muhteşem güzelliğine leke sürecek diğer etkenlerin de onu kolaylıkla bunalıma sokacağının farkındayız. Kraliçenin aynasında kendimize bakıyoruz biraz da...

Güzelliğimizi kabullenmeye ve sahip olduğumuzu sevmeye çalışarak...